Hoogbegaafde kinderen kunnen ontzettend verdrietig zijn door het gevoel niet begrepen te worden. Zo was er een kleine jongen, 5 jaar, die voor onderzoek kwam omdat hij elke dag voordat hij naar school moest, zo moest huilen. Hij vertelde zijn ouders dat de meester en zijn klasgenoten hem niet begrepen. Hij kon niet goed met andere kinderen spelen, want ze begrepen vaak niet wat hij bedoelde. En de meester snapte hem niet goed als hij iets vroeg of iets vertelde.
Te makkelijk werk
De meester gaf de klas werkjes waar deze jongen niets van begreep. Voor hem was dit zo makkelijk, dit kon toch niet echt de bedoeling zijn? Hij bedacht dat het vast heel anders gemaakt moest worden, maar dan bleek achteraf dat hij het toch niet goed gedaan had. De jongen kreeg het gevoel dat hij iets verkeerd deed. Hij voelde zich vaak dom, maar eigenlijk had hij meestal te ver doorgedacht. Hij kwam lusteloos en verdrietig thuis, hing veel op de bank en was steeds vaker somber. De ouders kregen van de meester te horen dat hij in de klas niet verdrietig overkwam, goed mee deed, dat hij veel dingen nog best lastig vond en dat vriendschappen zich op deze leeftijd nog moeten ontwikkelen. De meester ging er, overigens uiteraard vol goede bedoelingen, vanuit dat hij gewoon nog moest wennen.
Intelligentietest
Op school liet deze jongen hooguit gemiddelde prestaties zien, maar op de intelligentietest die ik bij deze jongen afnam, scoorde hij bijzonder hoog. Toen ik hem daarna vroeg om een tekening te maken, tekende hij een heel klein, zwart boompje in de hoek van het blad. Hij vertelde erbij dat de boom ‘helemaal niet blij’ was. Ik vroeg hem of hij kon tekenen hoe de boom eruit zou zien als hij wel ‘helemaal blij’ was. Even keek hij me nadenkend aan en toen meldde hij dat hij dat best wilde doen, maar dat dat echt niet op één blaadje zou passen. Samen hebben we met plakband meerdere vellen aan elkaar geplakt en de gigantische boom die toen verscheen, met vogelnestjes, schommels en boomhutten, was zeer indrukwekkend. En, zeker voor de ouders, confronterend.
Weer plezier in school
De twee tekeningen zijn op tafel gelegd bij het schooloverleg en met elkaar is toen een zoektocht gestart naar hoe deze jongen kon gaan uitgroeien tot de prachtige ‘boom’ die hij in zich had. Zo’n beeld zegt vaak meer dan al die woorden in een verslag kunnen doen. Het intelligentieprofiel gaf daarbij richting aan hoeveel extra uitdaging de jongen nodig had. Deze jongen is direct een klas versneld, maar hij had meer nodig. Gelukkig was dit een school die bereid was om zeer creatieve oplossingen te bedenken en sindsdien gaat hij met meer plezier naar school.
Wel begrepen
In goed overleg zijn er meerdere dingen besloten. Op school wordt er bijvoorbeeld regelmatig een gesprekje ingepland met deze jongen. De leerkracht praat dan met hem over wat hem bezighoudt en doet zijn best meer te begrijpen van de belevingswereld van deze jongen. Hierdoor is de band beter geworden. De jongen wordt steeds vooruit getoetst en zijn werk wordt daarop aangepast. Hij gaat nu naar een plusklas en merkt daar dat er meer kinderen zijn die zo denken en leren als hij. Ook hebben de ouders adviezen gekregen om goed bij deze jongen aan te sluiten en hem waar nodig te ondersteunen.
