Hoogbegaafdheidsonderzoek
Soms komen er in een hoogbegaafdheidsonderzoek of een begeleidingssessie zaken naar boven die niemand zag aankomen. Zo was er eens een gevoelige, hoogbegaafde jongen die voornamelijk werd aangemeld voor onderzoek vanwege de driftbuien die hij thuis liet zien. Daarnaast gaf hij vrijwel dagelijks aan zich op school ontzettend te vervelen, ondanks dat de meester enorm zijn best deed om hem van uitdagend werk te voorzien.
Gesprek over emoties
De vader van de jongen had jaren geleden een ongeluk had gehad, waar hij nog steeds fysieke klachten van had. Deze jongen vertelde me hierover tijdens de tweede ochtend van het onderzoek, toen we praatten over emoties. Hij legde uit, tot in detail, hoe het zijn schuld geweest was. Hij was 3 jaar toen het gebeurde en werd er nog steeds verdrietig van. Hij was ook vaak erg boos op zichzelf, vooral als zijn vader pijn had. Tijdens het intakegesprek met de ouders, wat ik eerder had gehad, was het ongeluk wel besproken maar ik had niet gehoord dat het de schuld van de jongen was. Maar omdat ik ook niet 100% zeker was dat het niet zo was, heb ik het op dat moment even zo gelaten. Hij vond het wel goed dat ik nog met zijn ouders zou spreken over zijn verdriet, want dat lukte hem zelf nog niet.
Schuldgevoel
Die middag, toen hij naar huis was, belde ik zijn ouders om het na te vragen. Ze waren verbaasd, want hij was wel aanwezig geweest toen het gebeurde maar het was absoluut zijn schuld niet geweest. De moeder werd emotioneel toen ze hoorde wat de jongen mij, 7 jaar na het ongeluk, verteld had. Diezelfde dag nog zijn de ouders met deze jongen gaan zitten en hebben hem heel precies verteld wat er die noodlottige dag voorgevallen was, en hoe hij ‘slechts’ aanwezig was. De jongen heeft heel hard en lang gehuild, veel verdriet en schuldgevoel kwamen naar buiten. Na die dag kwamen de driftbuien waar hij voor aangemeld was veel minder vaak voor…
Betekenisvol
Hoe kan het dat deze ouders niet eerder wisten wat deze jongen in zijn hoofd had? De jongen praatte er liever niet over. En omdat hij ervan overtuigd was dat zijn versie van het verhaal klopte, checkte hij dit niet. De ouders hebben er nooit naar gevraagd, omdat zij niet wisten dat hij een geheel eigen waarheid had. Tijdens een (hoogbegaafdheids)onderzoek wordt een situatie gecreëerd waar een kind zich veilig, gezien en begrepen voelt. Het kind voelt aan dat de situatie betekenisvol is. Er komen dan regelmatig bijzondere en emotionele verhalen of herinneringen naar boven. Sommige kinderen vertellen dat in woorden, anderen laten het zien in tekeningen of spel. Vaak biedt dit prachtige aanknopingspunten om mee verder te kunnen. Wat bijzonder om getuige te mogen zijn van zo’n mooi proces!
En natuurlijk zijn we daarnaast aan de slag gegaan met school om op zoek te gaan naar passende uitdaging. Deze jongen bleek daar zelf hele goede ideeën over te hebben. Hij heeft dat jaar een eigen boek geschreven over emoties, waar hij terecht heel trots op was!
